کریستمس ادینبورگ به روایت تصویر

با سلام و تشکر از اینکه دوباره به وبلاگ بنده اومدید.

امروز گفتم مطلبی درباره کریستمس  در ادینبورگ، این شهر کوچک و سرد بنویسم که هوایی تازه کرده باشیم و با سال نو از جنس دیگری غیر از عید نوروز خودمان آشنا شویم و طبق معمول این واقعه را نیز از دید معماری و شهرسازی مورد بررسی قرار بدهیم بلکه مورد توجه یاران میرزا قرار گیرد. مراسم سال نو میلادی در این شهر کوچک از چند هفته قبل از سال نو و از اوائل ماه دسامبر با برپایی شهربازی ای کوچک در همجواری خیابان اصلی شهر شروع می شود. این شهربازی از قسمتهای مختلفی از قبیل وسائل بازی و نیز بازار دست فروشان یا (جرمن مارکت/بازار آلمانی ها) تشکیل می شود که عسکهایش را می توانید در زیر ملاحظه فرمایید.

نکات مختلفی در برگزاری این نمیچه بازار قبل از سال نو نهفته است که در این مقال به آن می پردازیم. این اسکالتندی ها به مدیریت و مقتصد بودن شهرت جهانی دارند. خلاصه اصفهانی هایی هستند دز مقیاس جهانی. از آب کره میگیرند. نکته اول این است که خیابان مرکزی شهر یا همان پرنس استریت پراست از آثار تاریخی. این شهرک بازی طوری طراحی شده است که قابل برچیدن است تا به منظر تاریخی شهر نیز لطمه ای وارد نشود. به این ترتیب دوهفته قبل از سال نو این شهر بازی را در پارکها و محوطه های باز و سبز اطراف این خیابان تاریخی بنا می کنند تا هم حال و هوایی تازه به این قسمت تاریخی شهر بدهند، هم برای همه مردم شهر قابل دسترس باشند و هم بهانه ای شود برای جمع کردن شهروندان دور همدیگر و بزم و شادی و بالابردن گلوبول خوشحالی در خون شهروندان. از مزایای دیگری که این گونه فعالیتها دارد کسب درآمد قابل توجه برای مسئولین شهر می باشد. به عکسهای زیر توجه کنید. بازار دست فروشها و بازار آلمانی ها همه و همه حله و حوله دست مردم می دهند و کلی پول در می آورند و در مدتی کوتاه عوارض بالایی هم نصیب شهرداری سلام الله علیه می شود. شما توجه داشته باشید از همه چیز پول در می آورند. در گوشه ای اتوبسهای قرمز و دو طبقه معروف خود را که حال جنبه توریستی هم پیدا کرده است گذاشته اند و در آن همبرگر دست مردم می دهند و از وجب به وجب شهر درآمد کسب می کنند. پولی که بعدها خرج بهبود وضعیت شهر می گردد. از مزایای مزید دیگر این گونه برنامه ریزی ها، جمع کردن مردم از اقشار مختلف به دور یکدیگری و خلاصه افزایش تعاملات اجتماعی و بالابردن صبر و قابلیت تحمل دیگری و خلاصه فرهنگ سازی در بین مردم می باشد.  یک چند عکسی ملاحظه کنید تا برگردم.

این وضع شادباش تا یکی دو هفته ای ادامه دارد تا سال نو. جالب است که در این گوشه دنیا، در این قطب، که نه آب و هوای چندان خوشی دارد و نه چیز خاصی برای شاد بودن، ملت از هر بهانه ای برای شاد بودن استفاده می کنند و فرصت را غنیمت می شمرند و هم پولی به جیب می زنند و هم دلی بدست می آورند. به قول معروف، تا توانی دلی بدست آر، دل شکستن هنر نمی باشد. القصه! مراسم سال نو میلادی خود از دو شب مخصوص تشکیل شده است. یکی شرکت برای عموم رایگان و دیگری شرکت با شرط خرید بلیط از قبل. شب اول عبارت است از شب راهپیمایی با مشعل. در این شب ملت تک به تک مشعلی دست گرفته و مسیری خاص را طی می کنند و بالای یکی از تپه های تاریخی شهر می روند و در آنجا آتش بازی تماشا می کنند. به گمانم این مراسم از سنتهای تاریخی و به یاد وایکینگها و اسکاتها که با مشعل این سرزمین را قدم به قدم فتح نمودند بر می خیزد. اما هرچه هست جان می دهد برای مراسم چهارشبنه سوری خودمان. هم مشعل آتش است و هم ختم به آتش بازی می شود. دست کم بهتر از ترقه بازی و عقده ای بازی و کور کردن چشم دختر همسایه است. ای کاش فرصت آن بود که دست کم بشود از این گونه مراسمها برای احیاء سنتهای تاریخی خودمان گرته برداری کنیم. شما نگاه کنید اگر قرار باشد مراسمهای سنتی ما احیاء شود دست کم آخر هر سه ماه باید یک چشن و پایکوبی در خیابانهای ما برپا باشد. به به چه شود. چه پتانسیلی که رها شده است به امان خدا! چه درآمدی که می شود به جیب ما برود و نمی رود. عکس ملاحظه کنید تا برگردم.

اما از هرچه بگذریم سخن دوست خوش تر است. سرانجام شب سال تحویل میلادی. همه در خیابان پرنس استریت جمع می شوند و از ساعت 9 شب به بعد هر یک ساعت یک مراسم آتش بازی و دست آخر هم راس نیمه شب یک مراسم آتش بازی مفصل. جای همه دوستان خالی. به این شب اصطلاحا می گویند شب هاگمونی. یک مهمانی خیابانی که بالغ بر 80.000 نفر را در خود جای داده و بلیط آن حدود 10-20 پوند می باشد. یعنی یک شبه دست کم 800.000 پوند ناقابل به جیب شهرداری این شهر فسقلی می رود. موضوعش هم که مشخص است. موسیقی، آتش بازی و عشق و حال.  خوب سر سال تحویل هم که ماچ و بوسه و بغل و پیشنهاد ازدواج و قص علی هذا. عکس ببینید و حال کنید.  تمامی عکسها با دستان مبارک میرزا گرفته شده است.

امیدوارم لذت برده باشید. کامنت فراموش نشود

میرزابنویس

یا حق